Panicau-de-mar
Eryngium maritimum
Apiaceae Umbelliferae
Noms en français : Panicaut de mer, Panicaut des dunes.
Descripcioun :Lou panicau-de-mar trachis dins li mountiho de sablo mouvadisso. Se recounèis eisa emé si gròssi fueio blavenco, paumado e pougnènto. Li costo dóu pecout soun roso (fotò).
Usanço :Li racino podon èstre mesclado i tian pèr douna de goust, mai èi puléu pèr ajuda à pissa, e en generau pèr li proublèmo de ren qu'es emplegado. Ajudo peréu à lucha contro l'inflamacioun.
Port : Erbo
Taio : Pancaro entresigna
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Eryngium
Famiho : Apiaceae
Famiho classico : Umbelliferae
Ordre : Apiales
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido :
Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 20 m
Aparado :
Vo
Liò : Mar
- Sablo
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Eryngium maritimum L., 1753
Galantino(-negrinello)
Aquilegia atrata
Ranunculaceae
Àutri noum : Aglantino, Gant-de-pastresso, Erbo-de-Nosto-Damo.
Nom en français : Ancolie noirâtre.
Descripcioun :La galantino-negrinello es uno poulido planto que trachis au nostre subretout en basso mountagno. Pèr la destria de si cousino fau regarda lis estamino dóu dedins que dèvon pas s'acaba en pouncho (un pau redouno-fotò). En mai d'acò aquéstis estamino despasson li petalo de mai de 3 mm. Après li flour soun mai founso e un pau pu pichoto qu'encò de Aquilegia vulgaris. Pensa de coumpara en quichant sus la flècho verdo aqui souto.
Usanço :Poudèn pensa qu'a li mémi prouprieta que Aquilegia vulgaris.
Port : Grando erbo
Taio : 30 à 80 cm
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Aquilegia
Famiho : Ranunculaceae
Ordre : Ranunculales
Coulour de la flour :
Vióuleto
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 3,5 à 4,5 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 1200 à 2200 m
Aparado : Noun
Mai à juliet
Liò : Bos
- Roucaio à l'oumbro
Estànci : Mountagnard à Subaupen
Couroulougi : Ouroufito-Sud-Éuropo
Ref. sc. : Aquilegia atrata W.D.J.Koch, 1830